Het anti-kind boek
Het anti-kind boek
In dit boek illustreren de kinderloze auteurs met vaak hilarische anekdotes en voorbeelden hun kijk op kind en gezin.
Wat ze zien is verre van positief.
- Kinderen zijn vies. Ze plassen en poepen in hun broek, kwijlen op je nieuwe jas, vegen hun kleverige vingers aan je mooie bank af, hebben altijd een snotneus en kotsen in de auto.
- Kinderen zijn lastig.
- Kinderen zijn allesoverheersend.
- Kinderen zijn gemeen: de mythe van het onschuldige kind wordt door de auteurs genadeloos ontkracht.
Ook ouders komen er niet zonder kleerscheuren af. Het zijn zeurpieten die opgesloten zitten in de microkosmos van hun gezin.
Het mag een wonder heten dat niet méér mensen kiezen voor een leven zonder kinderen.
Maar wie er rond voor uitkomt dat hij een hekel heeft aan kinderen, komt erachter dat daarop nog een groot taboe rust: het laatste taboe van Nederland.
*Grijns* Neuh... ik hou van mijn kind en heb absoluut geen spijt van het ventje. Maar het boekje is werkelijk leuk geschreven en is erg taboe doorbrekend.
Als ik soms de onzin hoor waarmee mensen met kinderen, mensen zonder kinderen proberen te overtuigen dan is dit wel de juiste amminutie als tegengas.
Kinderen zijn niet voor iedereen en euh... dat weten ze juist te verwoorden. Buiten dat je dan nog van die mensen hebt die wel kinderen hebben maar op zijn zachts gezegd beter een cavia hadden kunnen nemen of een opgezet konijn, dat past beter bij hun verantwoordelijkheids gevoel zullen we maar zeggen.
Ik heb het boekje even vlug-vlug doorgebladerd van een collega die het gekregen of gekocht had. Echt verjaarsdagsvoer zeg ik.
Reacties